İyi insan olmak üzerine ne düşünürsünüz bilmiyorum ama iyi çalışan olmak üzerine pek çok şey söylenebilir.
Bir insanı iyi olarak değerlendirebilmek için pek çok farklı kriter var. Fakat iyi bir çalışan olmak için gereken şeyler daha az.
Mesela bunlardan biri göz ardı etmemek.
Hayatın her alanında olduğu gibi tabii ki çalışma hayatında da farklı sorunlar ve farklı karakterlerdeki kişilerle bir araya geliyoruz. Belki de birbirimize katlanmak zorunda kalıyoruz.
Günlük yaşantıda, belirli sorunlar veya can sıkan durumlar kolaylıkla göz ardı edilebilir olsa da sorunlardan kurtulmanın mümkün değil. En azından bu yolla mümkün değil.
Bu sebeple işle ilgili herhangi bir sıkıntının, o sıkıntıyı çözebilecek birine iletilmesi gerekiyor.
İş yaşamına atılan herkes bilir ki işin içine bir yerde mutlaka kıskançlık girer. Birileri sırf işinizi yapmanız gerektiği gibi yaptığınız için kıskanır sizi.
Aldığınız övgüyü, gösterdiğiniz başarıyı içten içe çekemez. Oysa hayatın her alanında olduğu gibi, sizden daha üstün veya başarılı olduğunu düşündüğünüz insanlar değil, sizin kendi başarınızı arttıracak noktalar olmalıdır.
Ama daha somut olarak… İyi çalışan nasıl olmalı?
Benim nezdimde gerçekten iyi bir çalışanın işi sahiplenmesi gerekir. İşe yapılan eleştirileri kendisine yapılmış gibi hissetmeli bence.
Hızlı olmalı.
Gün içerisinde bir iş iki saat alabilecek zorluktaysa o iş mutlak olarak en fazla iki saat sürmeli. İşi uzatan insanlar genelde ‘benim işim çok zor’ laflarıyla kapatırlar.
Oysa işleri gerçekten zor mu?
Ben kendi iş hayatımda insanların yorgunluktan ölüyorum dediğim işleri yapmak zorunda kaldığımda on dakikamı almadı mesela.
Tabii ki insandan insana farklılık gösterir ama yoğun bir işiniz olmamasına rağmen o işi saatlere bölmek ne kadar doğru?
Burada daha önce işverenlere de çok şey söyledim. Onlara daha fazla yükleniyorum hatta.
Ama iyi olabilmek için anlayabilmek de gerekmez mi?
Onlarca kişinin geçimini sağlayacak bir yeri ayakta tutmaya çalışmanın külfeti sandığımız kadar kolay değildir elbette.
İşverenler de sonsuza kadar haklıdır demiyorum ama insani yönümüzü birbirimize karşı gösterebilmemiz gerekiyor.
İşveren, bir çalışandan önce özveri bekler diye düşünüyorum.
İşini tam ve eksiksiz yapan çalışanlara en azından sosyal hayatta kötü (?) davranan bir işverenle karşılaşmadım.
En zorluk yaşadığım zamanlarda bile sosyal anlamdaki sıkıntılarımı kolaylıkla paylaşabildim. Çünkü işimi iyi yaptığımı düşünüyorum.
Bu sadece şu an yaptığım meslekle alakalı değil.
Başka bir işte çalışsaydım ya da başka bir pozisyonda çalışsaydım da o mevkinin ve işin gerekliliklerini yerine getirebilmek için ekstra çaba sarfederdim.
Sizin sadece mesai saatinde yalnızca maaş aldığım iş için emek sarf ederim, başka bir işe karışmam, başka bir işle ilgili sorumluluk almam demeniz aslında ‘sessiz istifa’ olarak adlandırılıyor.
Bunu da yarın daha detaylı bir şekilde ele alırız.
Görüşebilmek ümidiyle…
